چرا باید والدین هشدار برای کبرا(دختران خود) را جدی بگیرند؟
برای این که خداوند
هرچه آسیب پذیر است را در پوشش سخت قرار داده است.
جوجه تیغی در تیغ‌ها
لاک
پشت در لاک
جواهرات در گاو صندوق
قلب در قفسه سینه
مغز در جمجمه
چشم در
صلبیه و حدقه
مروارید در صدف
خانم ها در پوشش غیرت مرد و حیا خود
غروب
شد
خورشید رفت.آفتابگردون دنبال خورشید می گشت.
ستاره ای چشمک زد.آفتابگردون
سرشو پائین انداخت! گل ها هرگز خیانت نمی‌کنند.
دو نکته:
1- خانم کارشناسی در
یکی از برنامه‌های تلویزیونی در تحلیل خود حرف دقیقی زد، می‌گفت یکی از دلایل آسیب
پذیر شدن دختران و خانم‌ها سست شدن سپر غیرت مردان‌شان است و زنان باید از آنها
بخواهند، محکم‌تر باشند و مقتدرتر.
2- خانم‌هایی می‌گویند: شوهرمان سیب زمینی
اند در بازار، خانه اقوام و... که می‌رویم مردان هوس‌باز ما را با چشم‌هایشان درستی
قورت می‌خورند ولی شوهران ما چایی می‌خورند و به جوک و جفنگ های آنها
می‌خندند.
3- دختری می‌گفت: اگر پدرم بیشتر مراقب من بود من آسیبی نمی
دیدم.
4-زیر رگبار باران چتر محدودیت دلپسندی است که مصونیت زاست. در باران
هوس‌ها از زیر سپر غیرت( شوهر، برادر، پدر) جابه‌جا نشویم، تا مصون
بمانیم.
گلخانه حجاب و تند باد کشف حجاب
آن سال، زمستان سختی بر گل غیرت
گذشت؛ سالی که دزد استعمار، دندان طمع به گنج عفت داشت. آن سال، پدر ناپاک استعمار،
در زباله دان فکر شاه ایران کشته شد و مزدوران داخلی، به آن آب و رنگ روئیدن و جرئت
جوانه زدن دادند.
چادر، که سنگر ضد گلوله نگاه های حرام و سپر تیر نظرهای مسموم
بود را ممنوع کردند.
گلخانه حجاب، دیگر نمی توانست در خزان هوس ها و سوز نگاه
های مریض، بال حفاظت خود را بر سر گل حساس عفاف و شکوفه های پاکی بکشد.
آن سال،
پر رنگ ترین مُهر بی هویت و وابستگی، بر پیشانی شخص اول مملکت، رضاخان، حجاب حلقه
به گوشی او را برای همه کنار زد.
کشف حجاب، تشویق عقاب تیز پنجه وسوسه ها، برای
شکار غزال معصومیت هاست.
کشف حجاب قصه گریه گرگ استعمار برای مظلومیت گوسفندان
است.
کشف حجاب، باز گذاشتن دست چنگ و خراش های نامحرم بر صورت بی صدف و حساس
مروارید زن است.یعنی خارج کردن حلقه پند زهرا از گوش ارادت.
ای زن به تو از
فاطمه این گونه خطاب است ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است
کشف حجاب، جا گذشتن
وصیت نامه شهدا در دورترین زاویه فراموشی است.
کشف حجاب، یعنی با کلنگ دین
ستیزی، به جان خانه حکمت خدا رفتن.
کشف حجاب، قارچ سمّی خوش رنگی بود که از جام
پر زهر استعمار، خبر از مکر ترقی و پیشرفت می داد؛ ستمی که اگر نوشیده می شد، اثرش
تا انتهای آبرو و عفت نمایان شد و جگر پاکی را تکه تکه می کرد.
و زنان ما در آن
روز فریاد زدند که اگر سر برود، حجاب نمی رود. ندا دادند که خزان وابستگی، بهار
پیشرفت را تیره کرده نه حجاب چادر . [1]
امام صادق عليهالسلام: عِفُّوا عَنْ
نِساءِ النّاسِ تَعِفَّ نِساؤُكُمْ ؛ [2]
به زنان مردم عفّت ورزيد تا زنانتان
عفّت ورزند و پاک بمانند.
پی نوشت :
1 .محمد
حسین. قدیری، اشارات: شماره 56
2. مجمع البيان، ج 6 ، ص 19
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
تونخوان.....آرشیو
آمار سایت